Βιογραφικό
Ο πηλός είναι πολύ ενδιαφέρον και θεμελιώδες υλικό. Είναι ο συνδυασμός γης και νερού, ενώ με τη φωτιά παίρνει μορφή και ζωή.
Δήμητρα Σαφιολέα.
Από τα πρώτα υλικά που έπιασε ο άνθρωπος στα χέρια του ήταν ο πηλός. Στην αρχή ήταν χρήσιμος μόνο για τις καθημερινές του ανάγκες. Έπειτα, κατά την εξέλιξη του ανθρώπου , ο πηλός έγινε μέσο δημιουργίας προκειμένου να “περιγράψει” τη ζωή, τον έρωτα και τον κόσμο γύρω του.
Η πρώτη μου επαφή με τον πηλό έγινε σε ηλικία 18 ετών, στο εικαστικό εργαστήριο της ΔΕΠΑ Καλαμάτας με τη Μυρτώ Μαγκανάρη. Εκεί ένιωσα ότι η κεραμική για μένα είναι μια συνεχής προσπάθεια για να εκφράσω τον εσωτερικό μου κόσμο.
Το ταξίδι αυτό συνέχισε στο εργαστήριο του Σπύρου Αρβανίτη, όπου για πάρα πολλά χρόνια δούλευα και αγάπησα την τεχνική ψησίματος raku.
Η αγάπη μου για τις εικαστικές τέχνες αλλά και το χειροποίητο αντικείμενο, οι γνώσεις μου για την κεραμική τέχνη και την τεχνική raku με οδήγησαν να ανοίξω το δικό μου εργαστήριο με πολύ μεράκι.
Με τα χέρια μου ως προέκταση της ψυχής μου, πλάθοντας τον πηλό, θέλω κάθε κεραμικό να αφυπνίζει πληθώρα συναισθημάτων στον καθένα μας.
ΣΠΥΡΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
Ο Σπύρος Αρβανίτης υπήρξε για μένα δάσκαλος και σύζυγος μαζί.
Γεννήθηκε στη Μεσσηνία όπου και μεγάλωσε. Η πρώτη επαφή του με τον πηλό ήταν κοντά στον πατέρα του, που έφτιαχνε πιθάρια.
Είχε σπουδάσει στη σχολή Δοξιάδη και το Κέντρο Τεχνολογικών Εφαρμογών. Παρέδιδε για 3 έτη μαθήματα κεραμικής στον Δήμο Αθηναίων. Ξεπερνώντας τα όρια της παραδοσιακής κεραμικής, εκφράστηκε ολοένα και περισσότερο εικαστικά, ενώ ταυτόχρονα ερεύνησε νέες τεχνικές και μεθόδους, στην αναζήτησή του για έκφραση και ισορροπία ανάμεσα στη χρήση, τη γλυπτική και την αρχιτεκτονική λειτουργικότητα.
Για πολλά χρόνια καταπιάστηκε με την τεχνική RAKU, όπου η προσωπική ευχαρίστηση, αποτυπώνεται στα έργα του με ιστορίες και παραστάσεις που σβήνουν στο χρόνο, καθώς μεταδίδουν την ανάσα του στον κόσμο του, σαν συνέχεια και αντανάκλαση του κόσμου και του χώρου που μας περιβάλλει.
Απεβίωσε το 2015.
